พระอุปัชฌาย์

n. preceptor

def.:

พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา

related: priest who officiates at an ordination ceremony syn.: อุปัชฌาย์, อุปัชฌาย, อุปัชฌายะ sample:

มหาเถรสมาคมมีคำสั่งให้พระอุปัชฌาย์เอาใจใส่พระภิกษุสามเณรที่พระอุปัชฌาย์บวชให้

clf.: รูป, องค์